κελλαρίδιον

κελλαρίδιον, τὸ (Α)

πάπ. υποκορ. τού κελλάριον*.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κελλάριον + υποκορ. κατάλ. -ίδιον (πρβλ. κηπ-ίδιον, σφαιρ-ίδιον)].